| 2009

Eric Entrop

In 2009 heb ik met veel plezier aan het COP project deelgenomen en ik hoop dat dit verhaal mensen kan inspireren om ook deel te nemen aan deze geweldige ervaring. Hieronder volgt een kleine samenvatting van mijn ervaringen tijdens het project.

Het project begon in Surabaya waar ieder land bij de openingsceremonie een klein groepsoptreden moet geven en waarbij door middel teambuilding activiteiten je aan de groep geïntroduceerd wordt waar je de komende 4 weken mee gaat doorbrengen. Deze groep bestond bij mij uit mensen van Indonesie, Hongkong en Zuid-Korea.

De weg naar het dorp was niet verhard en met een soort pick-up truck werden we naar ons dorp gebracht, erg stoffig maar het gaf je wel gelijk het gevoel dat je een avontuur tegemoet ging. Bij aankomst in het dorp eerst spullen uitladen en een beetje rondkijken. Het eerste wat opviel was de rust, geen verkeer, wel lekker na wat tijd doorgebracht te hebben in Jakarta en Surabaya. Het dorp lag in de heuvels boven Kediri dus vanuit het dorp had je uitzicht over de stad en de temperatuur was wat aangenamer.

De volgende halte was het huis waar ik ging verblijven en met een motor werd ik even later opgehaald door de vader van mijn gastgezin. Mijn gastgezin bestond uit drie gezinsleden, vader, moeder en zoon. Mijn kamer was basic maar voldeed en ik moest deze delen met een Indonesische student genaamd Ibrahim. De sanitaire voorzieningen waren buiten en dat was natuurlijk wel even wennen, maar het hoort wel bij het dorpsleven en went snel.

Die avond gelijk de eerste vergadering en kijken wat er gedaan kon worden in het dorp en de plannen waren als volgt een speeltuin te bouwen met een voetbalveldje en verder worden er op twee plaatsen bruggen verbreed, op twee plaatsen afwateringskanalen gemaakt. Verder worden er regelmatig Engelse lessen gegeven en spelletjes georganiseerd voor de kinderen in het dorp.

Na twee weken staat er een schommel en een wip. Het voetbalveldje is een volleybalveld geworden omdat dit populairder is bij de dorpsbewoners. Verder is er hard gewerkt aan de afwateringskanalen en het verbreden van twee bruggen, deze projecten wisten we ook succesvol af te ronden. Nu was er nog tijd en geld beschikbaar dus er werd besloten om een gezamenlijke ruimte te maken voor de kinderen die als klaslokaal/bibliotheek dient. In het dorp heeft één van de bewoners aangeboden om een ruimte in zijn huis om te bouwen tot klaslokaal/bibliotheek. Dus dat betekende hard aan de slag; cement maken, plamuren en schilderen.

In de derde week wordt ook dit project afgerond en word besloten om ook straatverlichting aan te leggen. Hiervoor komt iemand van het elektriciteitsbedrijf om de boel aan te sluiten. Met het laatste beetje budget wordt er op nog en locatie een afwateringskanaal gemaakt om te zorgen dat in het regenseizoen de weg begaanbaar blijft.

Na 4 weken kon ik terugkijken op een zeer geslaagde ervaring, ik heb een verbetering in het leven van de dorpsbewoners kunnen realiseren en veel goede vrienden gemaakt. Het afscheid nemen van het dorp was dan ook zwaar. Ik hoop dan ook dat toekomstige deelnemers het COP project net zo ervaren als ik en kunnen terugkijken op een geweldige ervaring.